verb Imp
belj
verb indikativ presens
beljer
verb indikativ preteritum
beljet

belje (verb)

verb Imp
belj
verb indikativ presens
beljer
verb indikativ preteritum
beljet
belje Oza buot hámiid teavsttain →
  • belje verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

belje lea vejolaččat dán sáni hápmi:

belje Oza buot hámiid teavsttain →
  • belje verb infinitiv