verb Imp
benekt
verb indikativ presens
benekter
verb indikativ preteritum
benektet

benekte (verb)

verb Imp
benekt
verb indikativ presens
benekter
verb indikativ preteritum
benektet
benekte Oza buot hámiid teavsttain →
  • benekte verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

benekte lea vejolaččat dán sáni hápmi:

benekte Oza buot hámiid teavsttain →
  • benekte verb infinitiv