berømmelse (subst.)
-
(subst.) rámádus
- Musikken som hun ga ut på 1970-tallet har fått internasjonal berømmelse.
- Musihkka maid almmustahtii 1970-logus lea ožžon internationála rámádusa.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
berømmelse lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- berømmelse Oza buot hámiid teavsttain →
-
- berømmelse subst. Msc ent. ubestemt