betrakte (verb)
-
(verb) geahčadit
- Máhtte betrakter bildene.
- Máhtte geahčada govaid.
- (verb) dárkot; (verb) dárkkuhit
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
betrakte lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- betrakte Oza buot hámiid teavsttain →
-
- betrakte verb infinitiv