bløt (adj.)
bløte (verb)
- 1. (gjøre våt) (verb) njuoskadit
- 2. (ha liggende i bløt) (verb) luvvadit
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
bløt lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- bløt Oza buot hámiid teavsttain →
-
- bløt adj. Pos Fem ent. ubestemt
- bløt adj. Pos MF ent. ubestemt
- bløt adj. Pos Msc ent. ubestemt
- bløte Oza buot hámiid teavsttain →
-
- bløte verb Imp