verb Imp
bløyt
verb indikativ presens
bløyter
verb indikativ preteritum
bløytet

bløyte (verb)

verb Imp
bløyt
verb indikativ presens
bløyter
verb indikativ preteritum
bløytet
bløyte Oza buot hámiid teavsttain →
  • bløyte verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

bløyte lea vejolaččat dán sáni hápmi:

bløyte Oza buot hámiid teavsttain →
  • bløyte subst. Fem ent. ubestemt
bløyte Oza buot hámiid teavsttain →
  • bløyte verb infinitiv