verb Imp
bli
verb indikativ presens
blir
verb indikativ preteritum
ble

bli (verb)

  • 1. (bli noe (adjektiv), f.eks. bli eldre) Bruk verbavledning, den kan finnes under adjektivet i ordboka.
    Man blir eldre dag for dag.
    Olmmoš boarásmuvvá beaivvis beaivái.
  • 2. (passivt verb, f.eks. bli valgt) Les om verbavledning -(o)(j)uvvot
    Jeg ble valgt inn i kommunestyret.
    Válljejuvvojin gielddastivrii.
  • 3. (endre tilstand) (verb) šaddat
    Stallo blei til en stein.
    Stállu šattai geađgin.
  • 4. (komme til å skje) (verb) šaddat
    Det ble godt vær.
    Šattai buorre dálki.
  • 5. (bli igjen) (verb) báhcit
    Også de som blei igjen i grenda, slutta å snakke samisk.
    Maiddái sii geat báhce gilážii heite sámásteames.
  • 6. (bli etter) (verb) bázahallat
    Nord-Norge blir nå fullstendig etter når det gjelder vedlikehold av veger.
    Davvi-Norga lea dál oalát bázahallamin geaidnodivodemiid ektui.
    Cirga ble etter de andre hestene.
    Cirga bázahalai eará heasttaide.
  • 7. (bli nok) (verb) juollut
    Kua melket så lite at det blei ikke mer enn en dråpe til hver.
    Gussa bažii nu unnán ahte das ii jullon go goaikkanas geasage.
  • 8. (bli etter, med gjøremål) (verb) bázahaddat
verb Imp
bli
verb indikativ presens
blir
verb indikativ preteritum
ble
bli Oza buot hámiid teavsttain →
  • bli verb Imp
  • bli verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

bli lea vejolaččat dán sáni hápmi:

bli Oza buot hámiid teavsttain →
  • bli verb Imp
  • bli verb infinitiv