verb Imp
bli
verb indikativ presens
blir
verb indikativ preteritum
ble

bli (verb)

verb Imp
bli
verb indikativ presens
blir
verb indikativ preteritum
ble
bli Oza buot hámiid teavsttain →
  • bli verb Imp
  • bli verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

bli lea vejolaččat dán sáni hápmi:

bli Oza buot hámiid teavsttain →
  • bli verb Imp
  • bli verb infinitiv