blinke (verb)
- (om blanke gjenstander) (verb) šleađgut; (verb) leađgut
- (om øyne og stjerner) (verb) ravkit
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
blinke lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- blinke Oza buot hámiid teavsttain →
-
- blinke verb infinitiv