verb Imp
blunk
verb indikativ presens
blunker
verb indikativ preteritum
blunket

blunke (verb)

  • časkit čalmmi; (verb) ravkalit
    Han blunket til jenta slik at hun rødmet.
    Son časkkii čalmmi niidii nu ahte son ruovssihii.
  • (om øyne, blunke flere ganger) (verb) ravkkuhit
verb Imp
blunk
verb indikativ presens
blunker
verb indikativ preteritum
blunket
blunke Oza buot hámiid teavsttain →
  • blunke verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

blunke lea vejolaččat dán sáni hápmi:

blunke Oza buot hámiid teavsttain →
  • blunke verb infinitiv