verb Imp
bo
verb indikativ presens
bor
verb indikativ preteritum
bodde

bo (verb)

verb Imp
bo
verb indikativ presens
bor
verb indikativ preteritum
bodde
bo Oza buot hámiid teavsttain →
  • bo verb Imp
  • bo verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

bo lea vejolaččat dán sáni hápmi:

bo Oza buot hámiid teavsttain →
  • bo subst. Neu flt. ubestemt
  • bo subst. Neu ent. ubestemt
bo Oza buot hámiid teavsttain →
  • bo verb Imp
  • bo verb infinitiv