verb Imp
brøl
verb indikativ presens
brøler
verb indikativ preteritum
brølte

brøle (verb)

verb Imp
brøl
verb indikativ presens
brøler
verb indikativ preteritum
brølte
brøle Oza buot hámiid teavsttain →
  • brøle verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

brøle lea vejolaččat dán sáni hápmi:

brøle Oza buot hámiid teavsttain →
  • brøle verb infinitiv