brekke (verb)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
brekke lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- brekke Oza buot hámiid teavsttain →
-
- Brekke subst. egennavn
- brekke Oza buot hámiid teavsttain →
-
- brekke verb infinitiv