bryte (verb)
- (overtre, f.eks. lover, avtaler og regler) (verb) rihkkut
-
(avbryte)
(verb) botket
- Foreninga vil bryte kontakten med fylkespartiet sitt.
- Searvi áigu botket oktavuođa fylkabellodagainis.
- (få til å knekke) (verb) doadjit
- (rive, slite av el. løs) (verb) gággat
- (fysisk kamp) (verb) fággádit; (verb) heaibut
- (briste, gå i stykker) (verb) boatkanit
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
bryte lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- bryte Oza buot hámiid teavsttain →
-
- bryte verb infinitiv