verb Imp
bryt
verb indikativ presens
bryter
verb indikativ preteritum
brøt
verb indikativ preteritum
brøyt

bryte (verb)

verb Imp
bryt
verb indikativ presens
bryter
verb indikativ preteritum
brøt
verb indikativ preteritum
brøyt
bryte Oza buot hámiid teavsttain →
  • bryte verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

bryte lea vejolaččat dán sáni hápmi:

bryte Oza buot hámiid teavsttain →
  • bryte verb infinitiv