dør (subst.)
- (subst.) uksa
-
(ved døra)
(subst.) uksaguorra
- Elle satt ved døra.
- Elle čohkkái uksaguoras.
dø (verb)
- (verb) jápmit
- (omkomme, forulykke) (verb) sorbmašuvvat
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
dør lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- dø Oza buot hámiid teavsttain →
-
- dø verb indikativ presens
- dør Oza buot hámiid teavsttain →
-
- dør subst. Fem ent. ubestemt