verb Imp
dem
verb indikativ presens
demmer
verb indikativ preteritum
demte

demme (verb)

verb Imp
dem
verb indikativ presens
demmer
verb indikativ preteritum
demte
demme Oza buot hámiid teavsttain →
  • demme verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

demme lea vejolaččat dán sáni hápmi:

demme Oza buot hámiid teavsttain →
  • demme verb infinitiv