verb Imp
ei
verb indikativ presens
eier
verb indikativ preteritum
eide

eie (verb)

verb Imp
ei
verb indikativ presens
eier
verb indikativ preteritum
eide
eie Oza buot hámiid teavsttain →
  • eie verb infinitiv


eie (subst.)

eie Oza buot hámiid teavsttain →
  • eie subst. Neu ent. ubestemt

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

eie lea vejolaččat dán sáni hápmi:

eie Oza buot hámiid teavsttain →
  • eie subst. Neu ent. ubestemt
eie Oza buot hámiid teavsttain →
  • eie verb infinitiv