eiendom (subst.)
- (jordstykke) (subst.) eana
- (eiendel) (subst.) opmodat
- (fast eiendom) (subst.) gittaopmodat; (subst.) giddodat
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
eiendom lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- eiendom Oza buot hámiid teavsttain →
-
- eiendom subst. Msc ent. ubestemt
- Eiendom subst. egennavn