ene (adverb)

• 1. (den ene av to) (pron.) nubbi

  Den ene er stor, den andre er liten.

  Nubbi lea stuoris, nubbi fas unni.

  Og den ene hendelsen skjedde på fredag, og den andre hendelsen omtrent til samme tid.

  Nubbi dáhpáhus lei bearjadaga, ja nubbi dáhpáhus leai seammá áiggiid.

• 2. (den ene av to) (pron.) juobbá

  Den ene av oss to får i hvert fall fri.

  Juobbá munnos oažžu gal friddja.

• 3. (den ene etter den andre) (pron.) duobbá dábbá

  Helst flirte han da den ene etter den andre jenta slo lillestalloen med knyttnevene.

  Áinnas vel reškkii go uhcastáloš ain čorpmahalai duoppá dáppá niidii.

• 4. (den ene av de to) (pron.) juobbágoabbá

  Verddesystemets prinsipp er byttehandel hvor den ene alltid er skyldig til den andre.

  Verddestallama vuođđojurdda lea lonuhangávpi, mas juobbágoabbá lea álo velggolaš nubbái.