verb Imp
et
verb indikativ presens
eter
verb indikativ preteritum
åt

ete (verb)

verb Imp
et
verb indikativ presens
eter
verb indikativ preteritum
åt
ete Oza buot hámiid teavsttain →
  • ete verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

ete lea vejolaččat dán sáni hápmi:

ete Oza buot hámiid teavsttain →
  • ete verb infinitiv