fôr (subst.)
-
1.
(dyrefôr)
(subst.) fuođar;
(subst.) šibitbiebmu
- Har vi nok for til sauene?
- Leago mis doarvái fuođar sávzzaide?
- 2. (i klær) (subst.) skoađas
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
fôr lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- fôr Oza buot hámiid teavsttain →
-
- fôr subst. Neu flt. ubestemt
- fôr subst. Neu ent. ubestemt
- fôre Oza buot hámiid teavsttain →
-
- fôre verb Imp