føre (subst.)
- (subst.) siivu
- (godt føre) (subst.) jođádat
føre (verb)
- (frakte, bringe) (verb) fievrridit
- (føre bort) (verb) doalvut
- (drive, stå i spissen for) (verb) jođihit
- (skrive) (verb) girjet
- (få til følge) (verb) dagahit; (verb) buvttihit
- (føre tilsyn) (verb) bearráigeahččat; (verb) gozihit
- (føre rettssak) (verb) diggot
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
føre lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- føre Oza buot hámiid teavsttain →
-
- føre subst. Neu flt. ubestemt
- føre subst. Neu ent. ubestemt
- føre Oza buot hámiid teavsttain →
-
- føre verb infinitiv