farge (subst.)

farge Oza buot hámiid teavsttain →
  • farge subst. Msc ent. ubestemt

verb Imp
farg
verb indikativ presens
farger
verb indikativ preteritum
farget

farge (verb)

verb Imp
farg
verb indikativ presens
farger
verb indikativ preteritum
farget
farge Oza buot hámiid teavsttain →
  • farge verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

farge lea vejolaččat dán sáni hápmi:

farge Oza buot hámiid teavsttain →
  • farge subst. Msc ent. ubestemt
farge Oza buot hámiid teavsttain →
  • farge verb infinitiv