verb Imp
forær
verb indikativ presens
forærer
verb indikativ preteritum
forærte

forære (verb)

verb Imp
forær
verb indikativ presens
forærer
verb indikativ preteritum
forærte
forære Oza buot hámiid teavsttain →
  • forære verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

forære lea vejolaččat dán sáni hápmi:

forære Oza buot hámiid teavsttain →
  • forære verb infinitiv