verb Imp
forby
verb indikativ presens
forbyr
verb indikativ preteritum
forbydde
verb indikativ preteritum
forbød
verb indikativ preteritum
forbøy

forby (verb)

  • 1. (verb) gieldit
  • 2. (flere ganger) (verb) gieldduhit
    Bestemor har forbydd oss å gå dit, men vi bryr oss ikke.
    Áhkku lei gieldduhan min mannamis dohko, muhto mii eat beroš.
verb Imp
forby
verb indikativ presens
forbyr
verb indikativ preteritum
forbydde
verb indikativ preteritum
forbød
verb indikativ preteritum
forbøy
forby Oza buot hámiid teavsttain →
  • forby verb Imp
  • forby verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

forby lea vejolaččat dán sáni hápmi:

forby Oza buot hámiid teavsttain →
  • forby verb Imp
  • forby verb infinitiv