forby (verb)
- 1. (verb) gieldit
-
2.
(flere ganger)
(verb) gieldduhit
- Bestemor har forbydd oss å gå dit, men vi bryr oss ikke.
- Áhkku lei gieldduhan min mannamis dohko, muhto mii eat beroš.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
forby lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- forby Oza buot hámiid teavsttain →
-
- forby verb Imp
- forby verb infinitiv