forgreining (subst.)

forgreining Oza buot hámiid teavsttain →
  • forgreining subst. Fem ent. ubestemt

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

forgreining lea vejolaččat dán sáni hápmi:

forgreine Oza buot hámiid teavsttain →
  • forgreine verb avledet handlingsnomen subst. Fem ent. ubestemt
forgreining Oza buot hámiid teavsttain →
  • forgreining subst. Fem ent. ubestemt