verb Imp
forplikt
verb indikativ presens
forplikter
verb indikativ preteritum
forpliktet

forplikte (verb)

verb Imp
forplikt
verb indikativ presens
forplikter
verb indikativ preteritum
forpliktet
forplikte Oza buot hámiid teavsttain →
  • forplikte verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

forplikte lea vejolaččat dán sáni hápmi:

forplikte Oza buot hámiid teavsttain →
  • forplikte verb infinitiv