verb Imp
forser
verb indikativ presens
forserer
verb indikativ preteritum
forserte

forsere (verb)

verb Imp
forser
verb indikativ presens
forserer
verb indikativ preteritum
forserte
forsere Oza buot hámiid teavsttain →
  • forsere verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

forsere lea vejolaččat dán sáni hápmi:

forsere Oza buot hámiid teavsttain →
  • forsere verb infinitiv