verb Imp
forstyrr
verb indikativ presens
forstyrrer
verb indikativ preteritum
forstyrret

forstyrre (verb)

verb Imp
forstyrr
verb indikativ presens
forstyrrer
verb indikativ preteritum
forstyrret
forstyrre Oza buot hámiid teavsttain →
  • forstyrre verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

forstyrre lea vejolaččat dán sáni hápmi:

forstyrre Oza buot hámiid teavsttain →
  • forstyrre verb infinitiv