verb Imp
fortell
verb indikativ presens
forteller
verb indikativ preteritum
fortalte

fortelle (verb)

  • (verb) muitalit
  • (holde på å fortelle) (verb) muitaladdat
  • (fortelle sagn, eventyr, historie) (verb) máinnastit
    Når du holder på med duodji, så kan du samtidig fortelle eventyr, joike eller synge.
    Go leat duddjomin, de don sáhtát vel seammás máinnastit, juoigat dahje lávlut.
verb Imp
fortell
verb indikativ presens
forteller
verb indikativ preteritum
fortalte
fortelle Oza buot hámiid teavsttain →
  • fortelle verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

fortelle lea vejolaččat dán sáni hápmi:

fortelle Oza buot hámiid teavsttain →
  • fortelle verb infinitiv