verb Imp
fortvil
verb indikativ presens
fortviler
verb indikativ preteritum
fortvilte

fortvile (verb)

verb Imp
fortvil
verb indikativ presens
fortviler
verb indikativ preteritum
fortvilte
fortvile Oza buot hámiid teavsttain →
  • fortvile verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

fortvile lea vejolaččat dán sáni hápmi:

fortvile Oza buot hámiid teavsttain →
  • fortvile verb infinitiv