verb Imp
fremhev
verb indikativ presens
fremhever
verb indikativ preteritum
fremhevet

fremheve (verb)

  • (verb) deattuhit; (verb) ovdandoallat
    Utvalget har fremhevet hennes brede arbeid til nytte for samekulturen.
    Lávdegoddi lea deattuhan su máŋggasuorggat barggu sámekultuvrra buorrin.
verb Imp
fremhev
verb indikativ presens
fremhever
verb indikativ preteritum
fremhevet
fremheve Oza buot hámiid teavsttain →
  • fremheve verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

fremheve lea vejolaččat dán sáni hápmi:

fremheve Oza buot hámiid teavsttain →
  • fremheve verb infinitiv