verb Imp
fukt
verb indikativ presens
fukter
verb indikativ preteritum
fuktet

fukte (verb)

  • (verb) láktadit
    Elle fuktet leppene sine med tungespissen.
    Elle láktadii baksamiiddis njuovččagežiin.
verb Imp
fukt
verb indikativ presens
fukter
verb indikativ preteritum
fuktet
fukte Oza buot hámiid teavsttain →
  • fukte verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

fukte lea vejolaččat dán sáni hápmi:

fukte Oza buot hámiid teavsttain →
  • fukte verb infinitiv