verb Imp
geip
verb indikativ presens
geiper
verb indikativ preteritum
geipet

geipe (verb)

verb Imp
geip
verb indikativ presens
geiper
verb indikativ preteritum
geipet
geipe Oza buot hámiid teavsttain →
  • geipe verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

geipe lea vejolaččat dán sáni hápmi:

geipe Oza buot hámiid teavsttain →
  • geipe verb infinitiv