glo (verb)
-
(verb) gaivát;
(verb) gávkat
- Elevene glodde på meg.
- Oahppit gávke munnje.
glo (subst.)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
glo lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- glo Oza buot hámiid teavsttain →
-
- glo subst. Fem ent. ubestemt
- glo Oza buot hámiid teavsttain →
-
- glo verb Imp
- glo verb infinitiv