grunn (adj.)
- 1. (adj.) coagis
- 2. (om båt, kar eller liknende) (adj.) njáđđi
grunn (subst.)
-
1.
(bunn)
(subst.) vuođđu
- legge til grunn
-
vuođđudit
- 2. (årsak, motiv) (subst.) sivva (subst.) sudja (subst.) ágga (subst.) árta
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
grunn lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- grunn Oza buot hámiid teavsttain →
-
- grunn adj. Pos Fem sg. ubestemt
- grunn adj. Pos MF sg. ubestemt
- grunn adj. Pos Msc sg. ubestemt
- grunn Oza buot hámiid teavsttain →
-
- grunn subst. Msc sg. ubestemt
- grunne Oza buot hámiid teavsttain →
-
- grunne verb Imp
Davvisámegiella
Norsk
Suomi
English