høve (subst.)
- (subst.) liiba
-
(ha høve til)
(verb) sáhttit
- Der har man høve til spille biljard, danse og treffe andre ungdommer.
- Doppe sáhttá speallat biljárda, dánset ja deaivvadit eará nuoraiguin.
høve (verb)
-
(verb) heivet;
(verb) soahpat
- Planen høver til den lokale kulturen.
- Plána heive báikkálaš kultuvrii.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
høve lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- høve Oza buot hámiid teavsttain →
-
- høve subst. Neu ent. ubestemt
- høve Oza buot hámiid teavsttain →
-
- høve verb infinitiv