hale (subst.)
- 1. (subst.) seaibi
-
2.
(halestump)
(subst.) bieža
- Rein, hare, sau og bjørn har ikke hale, men halestump.
- Bohccos, njoammilis, sávžžas ja guovžžas ii leat seaibi, muhto bieža.
hale (verb)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
hale lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- hale Oza buot hámiid teavsttain →
-
- hale subst. Msc ent. ubestemt
- hale Oza buot hámiid teavsttain →
-
- hale verb infinitiv