hand (subst.)
-
1.
(subst.) giehta
- Máret tok henne i handa og sa: "la oss dra".
- Máret válddii su gihtii, ja dajai: "vuolgu".
-
2.
(hand i hand)
(adverb) giehtalaga
- Musikken tok slutt, og de gikk hand i hand.
- Musihkka nogai, ja soai vázzáiga giehtalaga.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
hand lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- hand Oza buot hámiid teavsttain →
-
- hand subst. Fem ent. ubestemt