verb Imp
hell
verb indikativ presens
heller
verb indikativ preteritum
hellet

helle (verb)

verb Imp
hell
verb indikativ presens
heller
verb indikativ preteritum
hellet
helle Oza buot hámiid teavsttain →
  • helle verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

helle lea vejolaččat dán sáni hápmi:

helle Oza buot hámiid teavsttain →
  • helle subst. Fem ent. ubestemt
  • Helle subst. egennavn
helle Oza buot hámiid teavsttain →
  • helle verb infinitiv