hensyn (subst.)
- (omtanke) (subst.) deasta; (subst.) vuhtiiváldin
- (hensyntagen) (subst.) doahttalus
- (av hensyn til) (adverb) várás
- (ta hensyn til) (verb) vuhtiiváldit; váldit vuhtii; (verb) doahttalit
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
hensyn lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- hensyn Oza buot hámiid teavsttain →
-
- hensyn subst. Neu flt. ubestemt
- hensyn subst. Neu ent. ubestemt