verb Imp
hent
verb indikativ presens
henter
verb indikativ preteritum
hentet

hente (verb)

verb Imp
hent
verb indikativ presens
henter
verb indikativ preteritum
hentet
hente Oza buot hámiid teavsttain →
  • hente verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

hente lea vejolaččat dán sáni hápmi:

hente Oza buot hámiid teavsttain →
  • hente verb infinitiv