hoven (adj.)
-
1.
(oppsvulmet)
(adj.) bohtas
- Øynene var røde og hovne.
- Čalmmit ledje ruoksadat ja bohttasat.
- 2. (overlegen) (adj.) čeavlái
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
hoven lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- hov Oza buot hámiid teavsttain →
-
- hov subst. Msc ent. Def
- hoven Oza buot hámiid teavsttain →
-
- hoven adj. Pos Fem ent. ubestemt
- hoven adj. Pos MF ent. ubestemt
- hoven adj. Pos Msc ent. ubestemt
- hoven Oza buot hámiid teavsttain →
-
- hoven subst. Msc ent. ubestemt