hun (pron. personlig)

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

hun lea vejolaččat dán sáni hápmi:

hun Oza buot hámiid teavsttain →
  • hun pron. personlig 3.p.ent. nominativ