verb Imp
il
verb indikativ presens
iler
verb indikativ preteritum
ilte

ile (verb)

verb Imp
il
verb indikativ presens
iler
verb indikativ preteritum
ilte
ile Oza buot hámiid teavsttain →
  • ile verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

ile lea vejolaččat dán sáni hápmi:

ile Oza buot hámiid teavsttain →
  • ile verb infinitiv