innebære (verb)
- 1. (bety) (verb) mearkkašit
- 2. (entallssubjekt: ha som følge) (verb) mielddisbuktit
- 3. (flertallssubjekt: ha som følge) (verb) mielddisetbuktit
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
innebære lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- innebære Oza buot hámiid teavsttain →
-
- innebære verb infinitiv