verb Imp
innhent
verb indikativ presens
innhenter
verb indikativ preteritum
innhentet

innhente (verb)

verb Imp
innhent
verb indikativ presens
innhenter
verb indikativ preteritum
innhentet
innhente Oza buot hámiid teavsttain →
  • innhente verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

innhente lea vejolaččat dán sáni hápmi:

innhente Oza buot hámiid teavsttain →
  • innhente verb infinitiv