verb Imp
innrøm
verb indikativ presens
innrømmer
verb indikativ preteritum
innrømte

innrømme (verb)

verb Imp
innrøm
verb indikativ presens
innrømmer
verb indikativ preteritum
innrømte
innrømme Oza buot hámiid teavsttain →
  • innrømme verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

innrømme lea vejolaččat dán sáni hápmi:

innrømme Oza buot hámiid teavsttain →
  • innrømme verb infinitiv