joik (subst.)
- 1. (subst.) luohti; (subst.) juoiggus
- 2. (barnejoik) (subst.) dovdna
- 3. (joiking) (subst.) juoigan
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
joik lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- joik Oza buot hámiid teavsttain →
-
- joik subst. Msc ent. ubestemt
- joike Oza buot hámiid teavsttain →
-
- joike verb Imp