kjemme (verb)
-
(verb) čohkut
- Husk å kjemme håret før du går til skolen.
- Muitte fal čohkut vuovttaid ovdal go manat skuvlii.
-
(refleksiv: kjemme seg)
(verb) čogodit
- Bestemor kjemmet seg.
- Áhkku čogodii.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
kjemme lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- kjemme Oza buot hámiid teavsttain →
-
- kjemme verb infinitiv