klatre (verb)
- (lenge) (verb) goargŋut; (verb) gizzut; (verb) gakcut
- (en gang) (verb) gorgŋet
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
klatre lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- klatre Oza buot hámiid teavsttain →
-
- klatre verb infinitiv